๑๐ ความทรงจำ สำหรับ “Master Teacher ร้อยอัมรินทร์”

อ.ลัดดา

ผมได้ีมีโอกาส เข้ารับการอบรมครูแกนนำ  (Master Teacher) วิชาเอกสังคมศึกษา เมื่อวันที่ ๒๖ – ๓๐ สิงหาคม     ๒๕๕๓   ที่โรงแรมพิมานการ์เดน จ.ขอนแก่น  โดยมีครูสังคมศึกษา จาก ร้อยเอ็ด และสุรินทร์ เข้าร่วมอบรมจำนวน  ๘๔   คน มีเรื่อง  ๑๐  เรื่องซึ่งมีความประทับใจ และความทรงจำ ที่อยากจะเล่าสู่กันฟังครับ

๑.  ไปสาย  ผมออกเดินทางไปขอนแก่น (๑๕๐ กม.) ล่าช้ากว่าแผนที่วางไว้  ๑  ชั่วโมง  เพราะมีภาระกิจในฐานะคุณพ่อ  (ตำแหน่งที่ลา

อ.อังคณา

ออกไม่ได้) ที่ต้องคอย   และดูแลภาระของลูกสาวเกี่ยวกับการสมัครสอบ  ทำให้ต้องออกจากบ้านเกือบ  ๑  โมงเช้า   และต้องไปให้ทันเวลา แปดโมงครึ่ง เพื่อสอบ Pretest  ผมต้องเหยียบอย่างเร็ว สังเกตว่าไม่มีรถคันไหนแซงผมเลย มีแต่ผมแซงตลอด เป็นการขับรถที่เร็วที่สุดตั้งแต่เกิดมา  ผมไปถึงเก้าโมง ครับ ผมตกใจมากเลย เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป พบว่า  มีอาจารย์ันั่งอยู่เต็มหมดแล้ว  เหลือที่นั่งไว้ด้านหน้า  ตรงกับวิทยากร พอดี๊  พอดี ตายแน่ตูคราวนี้…

อ.เพชรัตน์

๒.  ข้อสอบ Pretest  เขาเริ่มสอบเวลา  แปดโมงครึ่ง  ผมไปถึงเก้าโมง  ขับรถมา  ๒ ชั่วโมง อยากเข้าห้องน้ำมาก  แต่ก็กลั้นไว้  เพราะ้ต้องการไปสอบ ผมทำข้อสอบได้  ๕ ข้อ เขาก็บอกว่า เหลือเวลา อีก ๒ นาที  ทำต่ออีก ๓ ข้อ ก็กาเดา…เดา เดา  ไปอีก  ๕๒ ข้อ ที่  ดร. อังคณา ว่า ทิ้งดิ่ง ก็เห็นกระดาษคำตอบผมนี่และครับ  ถ้ามัวไปห้องน้ำ คงไม่่ได้สอบแน่นอน  ยังไม่ทราบว่าได้คะแนนเท่าไร่นะนี่

๓.  ห้องประชุมที่แสนจะคับแคบและหนาวเย็น   เืมื่อกลับไปถึงโรงเรียน เด็กนักเรียนทักว่า  อาจารย์ไม่สบายหรือคะ เห็นตัวชี๊ด ซีด…(ทั้งที่ตัวดำขนาดนี้นะ ซีด)   “เปล่าลูก ครูไปเข้าตู้เย็นมา”  อากาศหนาวมากครับ…ท่านคงสังเกตุเห็นผมออกมานอกต้องบ่อย  ๆ  ต้องออกมายืนข้างนอกเป็นระยะ ๆ  ครับ

อ.นิลมณี

อ.มณฑา

๔.  วิทยากร  ซึ่งเป็นอาจารย์ผู้ทรงภูมิความรู้ และวัยวุฒิ จากคณะศึกษาศาสตร์  ม.ขอนแก่น   มีทั้ง รศ. และ ดร. เป็นบุญวาสนาของผมครับ ที่ได้รับการอบรมจากวิทยากรในระดับนี้  เพราะไม่เคยมีมาก่อน  ตอนเช้าประทับใจ ท่าน ดร.อังคณา มาก ตอนบ่าย รศ. ลัดดา  ยิ่งประทับใจมากยิ่งขึ้นไปอีก และอาจารย์ทุกท่านก็ชมรุ่น ๖ ของผมว่า  เยี่ยมจริง ๆ  (ไม่รู้ว่าพูดอย่างนี้ทุกกลุ่มหรือเปล่า)

๕.  มีคนอาสาทำงาน  คือตอนหลังจากเลือกประธานเสร็จแล้ว  เราก็มานั่งประชุมกัน   น้อง…(โทษนะ ลืมชื่อ)… อาสาเก็บเงินทั้งหมด  น้องจิ๊บ..ร.ร.ประสาทวิทยา  อาสาพิมพ์ชื่อเว็บมาแจก   อ.ไพโรจน์ และ อ….  อาสาเป็นพิธีกร  ประธานบงการ  อาสาติดต่อทางโรงแรม  และอาจารย์อีกหลาย ๆ  ท่านก็อาสาเก็บเงินค่าอาหาร  ทุกคนต่างร่วมมือร่วมใจกัน  อย่างไม่เคยเห็นมาก่อน   ประทับใจจริง  ๆ  ส่วนผู้เขียน ไ่ม่รู้จะอาสาทำอะไร เพราะเขาทำหมดแล้ว ก็เลยบอกว่า  ผมอาสาถ่ายรูปครับ…คริ  คริ

๖.  เดินไปตึกคอม    จะมีคนเชื่อไหมว่า  ผม  อ.สุิทิน (Room  mate)  กับ ป๋าเศกสิทธิ์ จะเดินจากโรงแรมพิมานการ์เดน  ไปถึงตึกคอม โรงแรมโฆษะ  ไปกลับ คงสัก ๓  กิโล  ข้ามถนนตั้งหลายครั้ง  ดีนะ รอดมาได้…

็Happy Happy

๗.  กิจกรรม Party   มันเป็นบรรยากาศที่สนุกสนานมาก  แม้ว่าผมจะไม่มีโอกาสร้องเพลงเลยสักเพลง  เพราะเราเป็นกรรมการจัดงาน ก็เลยเปิดโอกาสให้ท่านอื่น ๆ สนุกไปก่อน  โดยเฉพาะช่วง สามสิบนาทีสุดท้าย  ประธานบงการ  เดี่ยวไมโครโฟน สนุกมากครับ   ผมหัวเราะจนปวดท้อง…  โน็ต  อุดม อายเลยนะเนี่ย…ทีแรก  ท่านประธานกังวลมากนะครับ  เกรงว่า จะไม่ได้รับความร่วมมือจากสมาชิก  ที่ไหนได้  แต่ละคนพกตังมาเยอะ ๆ  กันทั้งนั้น (ยกเว้นผม  หุ หุ…)

Master Teacher

๘.  ผู้เข้ารับการอบรม  ครับ อันนี้ประทับใจจริง ๆ   ทุกท่านแสดงออกถึงความเป็นมิตร และ ช่วยเหลือกันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะอาจารย์จากทางสุรินทร์ ที่อยู่กลุ่มเดียวกับผม  ท่านเก่งมากเลย  มีงานกลุ่มทีไร  ผมก็จะถือโอกาสถ่ายรูปทุกที (เพราะคิดไม่ออก คริ คริ…)  ปล่อยให้คณะท่านทำงาน และนำเสนอไป  แต่ทุก ท่านเก่งมากครับ  คิดคล่อง คิดเป็น มีกระบวนการคิดที่สมบูรณ์แบบ   พูดเก่ง  นำเสนอดี  สมกับ Master  Teacher จริง ๆ…

๙.  ประธานบงการ  บุญโทแสงครับ  อันนี้คือสุดยอดของประธาน  ท่านเก่งทุกอย่าง (ยกเว้นกับงูอะนาคอนดา ที่บ้านของท่าน)  ทั้งแต่งกลอน  วาดภาพ  คำพูด  บุคลิกท่วงทีวาจา  นิทานก้อม   สุดยอดจริง  ๆ ครับ พี่ บ.ก.

ประธานบงการ และ อ.ตุ้ม

๑๐. มีคนแอบปลื้มเรา  เมื่องาน ปาร์ตี้จบ  ผมกำลังจะเดินออกมาจากห้อง  ก็มีน้องคนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วพูดว่า  “พี่ประหยัด ครับ พี่ครับ ผมปลื้มพี่มากครับ ผมอยากจะชวนพี่ขึ้นห้องหน่อยครับ”   ผมงงมากตอนนั้น  เอ๊ะ  จะมาแบบไหนกันนี่  จะไม่ให้งงยังไง  ก็มีผู้ชายมาแอบปลื้มเรา  แล้วชวนขึ้นห้อง  น้องเขาเห็นผมงง งง  เขาก็เลยชวน พี่สุทิน ขึ้นไปด้วย  เขาบอกว่ามีของดีจะให้ พวกเราก็ไม่อยากขึ้นไปหรอก เพราะยังไม่เข้าใจ  แต่น้องเขาคะยั้น คะยอมาก ก็เลยเห็นใจเขา และเดินตามขึ้นไป   เมื่อขึ้นไปห้อง  เขาก็หยิบวัตถุที่เป็นมงคล สำหรับผม กับ อ.สุทิน  “ผมให้แค่พี่สองคนนะ  คนอื่น ไม่ให้”  เป็นสิ่งต้องบอกว่า เซอร์ไพรส์  มากเลย   คือที่เขาปลื้มผม  เพราะเขาชอบถ่ายรูปเหมือนผม  เขาซื้อกล้อง Nikkon  ตัวใหม่ราคาตั้ง   ๓๖,๐๐๐   แต่ไม่ได้ถือมาด้วย   ขอบคุณมากนะน้อง…. ที่มอบสิ่งที่เป็นมงคล และแอบปลื้มพี่…หุ หุ

Master Teacher สพท. รอ.๑

หากมีโอกาส   ร้อยอัมรินทร์   (ชื่อรุ่น มาจากคำว่า  ร้อยเอ็ด กับ สุรินทร์ แปลว่า พระอินทร์ร้อยองค์)   คงได้พบกันอีกสักวันนะครับ

เฮ้อ…แบบนี้ไม่ทำอีกแล้วครับ  ไปถึงก็มีคนปรารถนาดี ลงชื่อ และเบอร์โทรให้เสร็จสรรพ แต่ไม่ใช่ชื่อผม ไม่รู้ใครนะ   ผ